Последни написи

Планот на Џинпинг за анексија на Сибир тропа на вратата на Кремљ

Сè што излезе во јавноста од посетата на Ши Џинпинг на Москва се многу фотографии, со кои руската пропаганда сака да покаже дека Путин ја има поддршката од ѕвездата во подем на светската геополитичка сцена, Кина… и толку.

Она што се премолчува, а станува сè појасно, е дека Путин ја претвори својата земја во огромна бензинска пумпа за неговиот источен сосед, конвертор на фосилни горива за Кина.

Првата посета на Џинпинг е претставена така да го одразува навидум  „неограниченото“ пријателство меѓу двете земји како рамноправни партнери во градењето на ревизионистички поредок во светот во однос на САД и Западот.

Но, реалноста е сосема поинаква. Ши Џинпинг има јасно артикулиран поглед на стратешкиот подем на Кина, а побарувањата од Русија нема да завршат тука.

Како што пишува Метју Хендрсон за Телеграф, долго дебатираниот договор за „Моќта на Сибир 2“ (ПОС2) – огромен проект за гасовод за транспорт на гас од Западен Сибир до Кина преку Монголија – стана симбол на едностраните и малку навредливи односи меѓу Кина и Русија од самиот почеток на војната во Украина. Тоа не е добра вест за Москва.

Пред посетата на Ши Џинпинг на Русија, Путин смело објави дека договорот за гасоводот е подготвен за потпишување, прерано означувајќи го како  „договор на векот“. Кси не беше трогнат од таквата прекумерна ревност, и одби да потпише нешто. Никакво спомнување на ПОС2 не се појавува во официјалните изјави што ги даде Кси за време на состаноците. Во последното заедничко коминике, се што можеше да коментира разочараниот Путин е дека треба уште да се работи „на проучување и одобрување“.

Токму во тој контекст треба да ги прочитаме разделните зборови на Кси до Путин кои се однесуваат на „промените што доаѓаат, какви што не се видени цел век“, со кои „можеме заедно да продолжиме напред“. Набљудувачите на Кина ги разгледуваат овие зборови од секој агол, но сосема е јасно дека Ши се обликува себеси како лидер, со Путин само номинално покрај него, за ревизионистички напад врз либералниот светски поредок.

Визијата на Пекинг за стогодишнината на Народна Република Кина во 2049 година е глобален триумф на „целосно развиена, богата и моќна Кина“. Ова нема да вклучува споделување на власта со хаотичната руска клептократија. Колку посилно Ши ги фокусира своите напори на остварување на „Кинескиот сон“, толку понепопустливо неговата политичка и економска принуда ќе биде насочена кон Путин и Русија, со што тие ќе стануваат сè  послаби и позависни.

Ревизионистичките цели на Ши подразбираат бришење на срамот од историските територијални загуби. Тој наметна комунистичка власт во Хонг Конг, се обидува да го стори истото во Тајван и несомнено ја има истата амбиција за 600.000 квадратни километри – три пати поголема од областа на Велика Британија – што царска Русија ја одзеде од контролата на Манчу ослабената од опиумската војна во 1858 – 60 година според договорите од Ајгун и Пекинг. Оваа област вклучува и делови од Сибир, од каде, според многу фалениот договор за гасоводот, Путин извлекува ресурси кои ги продава на Кина.

Бидејќи режимот на кинеската Комунистичка партија извлекува голем дел од она што го прикажува како „легитимитет“ од овие реваншистички кампањи, плаќањето на Путин за сибирските ресурси е како да се откупува семејно сребро од разбојник. Пекинг на ист начин гледа на загубата на монголските земји, со оглед на клучната советска улога во отцепувањето на Монголија од остатоците на кинеската власт на почетокот на 20 век.

Веќе, прекуграничната економска активност во Сибир на неброени кинески заедници, вклучително и во Хабаровск и Владивосток, премолчено ги оживува историските кинески претензии за овој богат со ресурси и значаен стратешки регион. Со децении, кинеските гангстери шверцуваа скапоцени сибирски ресурси назад во Кина преку порозна граница – често во дослух со руските криминалци. Тоа е јасно кршење на рускиот суверенитет.

Катастрофалната воена агресија на Путин врз Украина можеби го сврте неговиот поглед далеку од руската граница со Кина долга 4.200 километри, заедно со илјадници војници кои треба да ја чуваат, но Кинезите остануваат фокусирани. Амбицијата на Ши Џинпинг за „големо подмладување на Кина“ се наметнува чекор по чекор на руска почва.

Д. Мишев

Извор: civilmedia.mk

Latest Posts

Не пропуштај